hangimiz haklıyız haklı olmak umrumuzda değil, bu işin kavgasında mıyız çatışma olmadan çekilmez mi hayat illa bi tarafı tutasımız mı var kaç farklı iyi, kaç farklı güzel olabilir neden birbirimize güzellikleri yakıştıramıyoruz tadımı kaçar holiganizminiz sizin olsun ben tarafsızım
hiç birimiz birbirimizle anlaşamıyoruz aslında, sadece katlanıyoruz yüzümüzden, gözümüzden, sesimizden okunuyor bu halimiz sinema salonundaki en sevdiğim şey çıkış kapısının ışıklı tabelası olaylar berbatsa kaçabiliyorsun ama yaşamda bu mümkün olmuyor ortamı terketsende yaşanmışlığı hafızanda, geçmişinde kalıyor kaçamıyorsun, tekrar tekrar zihninde yaşıyorsun sahteliğe alışıp zevkle yaşayamadım sizin gibi katlanamıyorum bazı insanlara yemek yiyişleri bakışları hisleri…
Hisler yaşlanır mı? Siyah ve beyaz gibi hissediyorum birazda silik ve yoksun Daha çok işe yarayanı tercih etmen gibiydi beni bırakışın Zamanında çok değerli olduğunu sanan antika gibiyim Sadece temizlenmek için dokunulmaktan usandım Hiç eskimeyecekmiş gibi, ne zaman eskidiğini bilmeden Tadılıp bırakıldım His uzayında başka tadlara mı yelken açtın Yalnız kaldım Yaşamak zorunda olan…
yağ yağmur acımasızca yağ göz gözü görmesin bir adım sonra önüme çıkacağını sanayım ağlıyorsamda anlaşılmasın rüzgarıda çağır beni ona sürüklesin kendisine ulaştırmasada geçtiği yollarda gezdirsin gök de gürlese, ürpersem bana bağırıyormuşcasına kaybetmeyi kabul ettiresiye arka arkaya gürlese yağ yağmur sesin bir kalabalık oluşturuyor unutmama yardımcı oluyor rüzgarada söyle yeter sürüklesin beni eve tükenmeden
Metin yazarlığı, kurgu ve çekimler. Oyuncu: Nihan Yılmaztürk